سلام
چه وب قشنگي
خدا حفظتون كنه
علي يارتون
ممنون كه اومدي به كلبه كوچيكمون
بازم چشم به راهتونيم
التماس دعا
يا علي
دوست عزيز سلام وقت شما به خير و خوشي
از اينكه دير خدمتان مي رسم شرمنده ام. شعر بسيار زيبايي نوشته ايد.
باعث افتخار بنده هستش كه در خدمت دوستان خوبي چون شما باشيم.
و بنده شما لينك ميدم.
قربانت فرهاد
به منم سري بزن
نتظرم بدي ممنون
گفته بودي مي آيي! من نيز سالهاست كنار پنجره اميد چشم در افق انتظار دوخته ام . هر روز سراغت را از خورشيد مي گيرم . هرشب شكوه فراقت را با ستارگان مي گويم . اگر آمدي و نبودم ، سراغم را از پنجره ها بگير . آنها از چشمان بيقرار و خسته ام با تو خواهند گفت . از سروهاي باغ انتظار كه با اشك فراق آبياري شده اند . از فرياد لحظه‌ها كه در سكوت تنهائيم بغض پنجره را مي شكست . اگر نيك بنگري خاكسترم را پاي پنجره خواهي ديد .
با سلام .پيشاپيش عيد رو به شما و خانواده محترمتون تبريک ميگم . از تشريف فرمايي تان به سايت چشم انتظار بسيار سپاسگزارم. قالب زيبايي را براي وبلاگتون انتخاب كردين . بنده هم مايل به تبادل لينك هستم . انشاءا... ظرف چند روز آينده سايت چشم انتظار به نام زيباي سايت شما مزين خواهد شد التماس دعا . يامهدي ادركني
سلام دوست عزيز ممنون كه بهم سر زدي خوشحال شدم متن زيبايي نوشتي برايت از درگاه يگانه هستي ارزوي بهترينها رو دارم سال نو بر تو و خانواده گرامي مبارك سالي كه در ان نو شويم و كهنه ها را دور بريزيم غمها و كينه ها را از دل بشوئيم و با محبت و مهر خدايي دلهامان را نوراني كنيم مهر بورزيم و عشق خود را از همنوعان دريغ نكنيم مويد باشي بانو
زندگي عشق است و ديگر هيچ
لحظه ي خوب لحظه ي ناب لحظه ي آبي صبح اسفند لحظه ي ابرهاي شناور لحظه ي روشن و ژرف جاري حاصل معني جمله ي آب لحظه اي كه در آن خنده هايت جذبه را تا صنوبر رسانيد لحظه ي آبي باغ بيدار لحظه ي روشن و نغز ديدار
اي ناجي عاطفه! به نامت سوگند، بي تو بارها در غبار تنهايي شكستم، و دور از تو بارها در زندان غم به زنجير كشيده شدم. اي همرنگ الماس! درحضورخلوت تو، شراب را در جام مينايي مي نوشم، تا دوباره رنگين شوم. از خود بي خود شوم. تا آسماني شوم... اي صاحب دل هاي آسماني! ديدنت براي عاشقان زميني! ديدن پروانه هاست، و از تو سرودن معني فرداهاست، و با تو بودن، لحظه اي باراني، لحظه اي شفاف شدن، لحظه اي مهتاب بودن، و تا ابد سرمست بودن است:
بودنت را در آبيِ آب، در بلنداي سحر، در بلنداي آسمان، از ابتداي وجود تا بيكران حضور،احساس كرده ام، امّا بي تابم براي وصال باتو... آمدنت و ديدنت برايم قصّه ايست ناتمام. تو مي آيي،امّا زودتر، به خاطر اشكهاي جاري ام , زودتر... اي اميد رهايي ام! بياو درجادّه بي انتهاي حضور، دستم رابگير و باخود ببر. بي تو از همه جا گريزانم ودل به هيچ كس نمي سپارم. نقش تو در قاب پنجره ام است، تو كه باچشم هايي به رنگ عسل، دريگانه فضاي آبي محو شده اي، بيا... به تمنّاي وصال... اي تكيه گاه درد هاي ناگفته ام! اي معني لبخند، معني انتظار، معني تپش، بگذار بنوشم قطره آبي به خنكاي دستت.
زمان صادقانه تكرار مي شود وانسان هاي بي قرار هميشه منتظرند. قلب پر تبشم بر بلنداي سحر مي ايستد و در انتظار، قامتي سبز مي روياند. چه كس خواهد آمد، تا محرم قلب غمگين و همنشين رويايي شبهاي تار اين اسير گمشده باشد؟ اي بهترين! گلهاي سرخ را به يادت بر پيراهن نيلي ام سنجاق مي كنم ونگاه منتظرم را بر سينه ي كبود افق پيوند مي زنم و در دفتر خاطراتم، الفباي كهنه زندگي را با نامت صرف مي كنم.
سلام.
ممنون كه به من سر زدي.
هميشه شاد باشي...
مطلبت خيلي قشنگ بود.
