نوروز با صفــــــر شده امســـال همسفر

بايد که خون گريست به هر شام و هر سحر

قومي گرفته اند به قتـــل حسيـــن عيد

قومي همــــــاره اشـــک فشانند از بصر

شيعه در اين بهـــــــار نپوشد لباس نو

زيرا که فاطمــــه کرده رخت عزا به بر

قرآن به نوک نيزه و شيعـه به بزم عيد؟

زينب اسيــــر و ما سوي گلـزار رهسپر؟

عيد بني اميّــه است و قتــل حسيــن آه

آه از مه محـــــــــرم و آه از مه صفر

ايام امتحـــــان مـن و تـوست اي عزيز

بهتر که رويمان بود از اشـــــک ديده تر

سوداي عشــق يوســف زهــرا به جشن عيد

باشد در اين معامله يـــک آسمـــان ضرر

بــــــاران اين بهـــار بود اشک فاطمه

گلهاي اوســــــت زخـــــم عزيز پيامبر

برگرد اي بهـــــــــار ز راهي که آمدي

لبخند لالـــــه هايت به دل مي زند شرر

گلها خــــزان شويد که از چوب شد کبود

لبهاي خشک يـوسـف زهـــــرا به تشت زر

بلبــــل مخـوان که طـوطـي بستان فاطمه

شبها نهــــــــد به دامن خاک خرابه سر

حزن و سرور عتــــرت، حزن و سرور ماست

$("div.commhtm img").each(function () { if ($(this).attr("em") != null) { $(this).attr("src","http://www.parsiblog.com/Images/Emotions/"+$(this).attr("em")+".gif"); } });