امشب دلم براي حقيقت گرفته است

آشفته حال و غم زده كنجي خزيده است

امشب صفاي زلفك نازت به دست باد

آشفته گشته جلوه اي از اوج ماتم است

فرقت شكافت؟ قصاص حقيقت است اين!

پاداش عدل و داد و حقيقت مبرهن است

اين فرق تو نبود كه آشفته شد چنين

اين پارگي مصحف و قرآن انطق است

تنها توئي، امير همايون نهاد من

كن ناله اي كه رمز معماي اعظم است

اي بنده حقيقت و اي عبد كردگار

امشب خداي تو چه به خلقت مفخر است

دست ستم نبود كه فرق علي شكافت

اين يك ترك به ساحت آئينه جم است

آواز عاشقانه تو ذكر سجده شد

اي آنكه زخم تيغ به فرقت مزّين است!

علي آن شير خدا شاه عرب ------------------ الفتي داشته با اين دل شب
شب ز اسرار علي آگاه است ---------------- دل شب محرم سر الله است
شب شنفته ست مناجات علي ----------- جوشش چشمه‌ي عشق ازلي
شاه را ديده به نوشيني خواب ---------------------- روي بر سينه ديوار خراب
قلعه باني که به قصر افلاک --------------------- سر دهد ناله‌ي زندانيِ خاک
اشکباري که چو شمع بيزار---------------------- مي‌فشاند زر و مي گريد زار
دردمندي که چو لب بگشايد ----------------------------- در و ديوار به زنهار آيد
کلماتي چو دُر آويزه‌ي گوش ------------------- مسجد کوفه هنوزش مدهوش

دعاى روز بيست يکم

اللهم اجعل فيه الى مرضاتك دليلا و لا تجعل للشيطان فيه علي سبيلا و اجعل الجنة لي منزلا و مقيلا يا قاضي حوائج الطالبين.

پروردگارا مرا در اين روز بسوى رضاى خودت راهنمايى كن و راههاى ورود شيطان جهت وسوسه من سد كن و بهشت را منزل و ماءوى من قرار ده اى برآورنده حاجات طالبين

پس كي تمام مي‌شود اين مسير ناآرام ؟ اين راه كه اينقدر طولاني نبود !

اين‌قدر ناآرام نباش كه با هر لرزش تو، طوفاني در دلم برپا مي‌شود .

كاش گريه چند

لحظه امانم مي‌داد . مي‌ترسم آخر از دستم رها شوي .

كاش پاهايم اين چند قدم را تندتر و محكمتر برمي‌داشت .

مي‌داني چرا اين‌قدر نگرانت هستم ؟ مي‌داني ؟

وقتي شنيدم تو مي‌تواني داروي‌دردهاي مرا، دارو باشي و مرهم‌زخمهاي مرا، درمان ، برقي از اميد در دلم پديدار شد .

هيچوقت به اين زيبايي نديده بودمت و هيچگاه اين‌قدر نگرانت نبودم .

حالا فهميدي اضطرابم به خاطر چيست ؟

اما نه تو چه مي‌داني يتيمي چيست ؟ ولي من . . . بار اول كه يتيم شدم همه غمهاي عالم بر دلم سنگيني مي‌كرد تا او را پيدا كردم ؛ نه ، او ما را پيدا كرد و حرارت خورشيد نگاهش زمستان يتيمي را از دلمان برد و دوباره بوي‌نسيم بهار مهر در زندگي ما . . .

خدا را شكر .

انگار رسيديم ، آري ، رسيديم اما ببين آن مرد كه سر بر ديوار نهاده كيست ؟ چه مي‌گويد با ديوار ؟ چرا شانه‌هايش لرزان است ؟ نگاه كن گاهي سر به آسمان برمي‌دارد و چيزي مي‌گويد .

خوب گوش كن ؛ كائنات را به آرامش مي‌خواند . گويا اوست كه سكّان‌هستي‌را به دست گرفته .

آه ! او حسن (عليه‌السلام) است . ما دير رسيديم اي كاسة شير .

امشب دل مومنين هوايي است امشب همه لحظه ها خدايي است

امشب نفس دل تو هاتف

همچون نفس مرغ قفس وقت رهايي است

شبي چنين طناز – پر از هزاران راز، غريب و گرد آلود، دلم مسافر بود.

به گوشه خلوت ، تنهايي همدمم بود و ثقل دوري و غربت.

دلم تحمل کرد، دمي تامل کرد و يک بهار معنا زحنجره گل کرد:

کاي يار، اي دور ازمن، ببين که غربت يک عمر با من است امشب.

با يادت دمسازم و دلم بي قرار و توسن است امشب.

دمادم آتش هجران اگر چه مي بارد، ولي چه غم ما را ؟

که عاشقيم و مجازات عشق سنگين است. هماره ياد تو بودن، جرم ما اينست.عشق و ياد يار آري يک سراب ، بوي وصل اودروغي ناب ناب . لحظه ها هم بوي رفتن مي دهند ،

يا نمايش از شکستن مي دهند و مرا اين بس که به ياد تو زنده ام

و بسوي تو ساري و رونده .

سلام داداش . قبول باشه طاعات و عباداتتون و نيز راز و نيازهاي عاشقانه تون تو اين شبهاي خوب خدا- داداش يك ليله مبارك ديگر مونده و يك دنيا نياز به درگاه دوست . منو فراموش نكنيد كه خيلي محتاجم

دو و چهار، چهارو سه، چهار...منزل خداست

الو، سلام! اين منم مزاحمي که آشناست

هزار دفعه اين شماره را دلم گرفته است

ولي هنوز پشت خط ، در انتظار يک صداست

شماکه گفته ايد پاسخ سلام واجب است

به ما که مي رسد حساب بنده هايت جداست

الو!دوباره قطع وصل تلفنم شروع شد

خرابي از دل من است يا که عيب سيم هاست

چرا صدايتان نمي رسد ؟ کمي بلندتر

صداي من چطور؟خوب و واضح و رساست؟

اگر اجازه مي دهي برايت درد و دل کنم

شنيده ام که گريه براي تمام دردها شفاست

دل مرا به سوي خود بخوان که تا سبک شوم

پناهگاه اين دل شکسته خانه شماست

خدا مرا ببخش، بازهم مزاحمت شدم

دوباره زنگ مي زنم، دوباره ، تا خدا خداست

پنجي