خدايا دلم را بهاري کن !

بهار مي آيد با نسيم ملايم نوروزي

و بر دستان نياز زمين ، گلهاي لاله را مي نشاند

و بر سينه خشکيده دشت ، رودها را جاري مي سازد

بر قلب قناري ، ترانه مي ريزد

و در دل فسرده و سرد بيابان، چمنزارها و سرسبزي را هديه مي کند

کاش در دل من هم بهار سر مي زد

لاله هاي سرخ ايمان مي روئيدند

و قناري ترانه نيايش سر مي داد

و اشک نياز را بر چشمه هاي خشکيده چشمهايم جاري مي ساخت

يعني من هم مي توانم سبز شوم ؟!

بهاري شوم !!!...

به سرما گفتم از قلبم بيرون رود

غم و غصه را نيز با خود بيرون کند

به جايش بر پهندشت بيابانهاي دلم

گل سرخ ايمان خواهم کاشت

پنجره قلبم را گشودم ......