مهدي جان يوسف زهرا
زهر كسي كه گرفتم سراغ خانه ي تو زمن گرفت نشان از تو و نشانه ي تودلم به حال دلم سوخت بس كه هر شب و روز گرفت اين دل غرق بخون بهانه ي تو
رواق منظر چشم من آشيانه ي توستكرم نما وفرود آي كه خانه خانه ي توست
